Solina

Zbiornik Soliński oddany do użytku został pod koniec lat 60. ubiegłego wieku. Wprawdzie plany jego budowy istniały od dawna (konkretnie – od początku lat 20.), najpierw z różnych powodów zwlekano z ich realizacją, aż w końcu nadejście II wojny światowej skutecznie je na wiele lat pokrzyżowało. Dopiero po nadejściu odwilży prace nad budową zapory ruszyły z powrotem i tym sposobem powstał największy tak na terenie południowo-wschodniej Polski, jak i całego kraju zalew. Głównym powodem jego stworzenia były nieustające powodzie. San regularnie wylewał, co wiązało się z dużymi stratami materialnymi – mieszkańcy lokalnych wiosek i miasteczek cierpieli, a pamiętać trzeba, że właśnie w latach 60. Bieszczady znów się zaludniły. Chodziło więc o to, aby uregulować rzekę i uchronić tym samym ludzi przed utratą części bądź całości ich dobytku.

Obecnie zapora na Solinie jest jedną z największych atrakcji Bieszczadów. Można po niej spacerować jak po deptaku (a jest po czym, jej długość wynosi przecież aż 664 metry), jak również zwiedzić wewnątrz. W sezonie warto jednak wcześniej dowiedzieć się, czy w określonym dniu o konkretnej godzinie będzie miejsce do zwiedzania, czasem bowiem do zobaczenia tamy od wewnątrz zgłaszają się tłumy chętnych. Najpewniejszym zaś działaniem jest zarezerwowanie wizyty – wtedy ma się pewność, że się ona odbędzie. Bilety wstępu (stan na rok 2014) kosztują 14 zł w przypadku osób dorosłych i 10 zł w przypadku dzieci oraz młodzieży do lat 16.

Jezioro, które powstało, służy dzisiaj nie tylko jako miejsce wypoczynku. Nie tylko rozwija się turystyka uzdrowiskowa (jak choćby w Polańczyku). To również miejsce wymarzone do uprawiania sportu – wielu żeglarzy przyjeżdża właśnie nad Solinę po to, żeby po niej popływać. W sezonie letnim można też wypożyczyć rowery wodne. Trzeba tylko zachować podstawowe zasady ostrożności – Solina jest bowiem głęboka. Miłośnicy beztroskiego wypoczynku nad brzegiem wody powinni polubić zalew soliński, zwłaszcza że od niego jest już niedaleko w góry.